İNSAN

İNSAN

Alışmak, yadırgamak, sevinmek, cana yakın olmak, yalnızlığı gidermek gibi anlamlara gelen  "üns" ve "enis" sözcüklerinden türemedir. İnsan, âdem, beşer demektir. İnsan sözcüğün çoğulu "ünasiyye" ve "nas" dır. "Cana yakın, arkadaş" demektir.

İnsanı şerefli, üstün kılan insanın özellikleridir. Alçaltan yanında öyledir. Olumlu yanları aklı ve iradesidir ve en önemli olanı ilahi ruha sahip olmasıdır. O düşünür dünyayı inşa eder. Konuşur iletişim sağlar. İnanır iman eder. İnanmaz ama insan olma sevincini yaşar, Kur'an da 38/72, 15/29, 17/70, 2/30 insanla ilgili ayetler

Kur'an’a göre İnsan, Kur'an'ın muhatabıdır. Allah'a kulluk için yaratılmıştır. Bu nedenle bütün kâinat onun emrine verilmiştir... O eşyayı kullanacak fakat kendisi de Allah'a kul olacaktır. Bunun içinde o yeryüzünde Allah'ın halifesidir. Kur'an 2/30.

Buhran içinde yaşayan insan: Nankör, aceleci, zayıf karakter, kıskanç, kaba, azgın, tartışmacı, anlayışsız, riyakâr, cimri, kinci, hasetçi, kibirli, hüsran içinde olandır. “İnsanım” diyenin uzak durması gereken şerlerdir.

Meziyetli insan: İlkel kıskançlıktan uzak durur, iyiliğin kadrini bilir, nankörlük yapmaz. Dik duruş sergiler, zayıf karakterli değildir. Kötü olan şeylere hayır diyebilendir. Cimri, haset, yalancı değildir. Naziktir; kabalık yapıp başkalarını incitmez, Hüsrandan uzak kalır. Sevgiyi anlamış, cana yakın olmanın sırlarına erişmiş, aşk olduğu şeyi bilmiş, heyecan duymuş insan, insan olma sevincini yaşayandır.